مردم بارها برای دعا و طلب باران به خارج شهر رفته بودند اما
از باران خبری نمی شد-غافل از اینکه خدا در شهر با کودک فقیری
مانده-که چکمه هایش سوراخ است.

نتیجه:
دوستان من ما باید راضی به امر پروردگار باشیم و کم صبری نکنیم.
خداوند از همه بهتر خیر و صلاح ما رو می دونه-خودش هر وقت و هرجا
مصلحت بدونه بارندگی می کنه.